Монте Кристо гэдэг зохиолыг уншихыг хүсээд жил өнгөрч. Өнөөдөр л дууслаа. Энэ хооронд өөр ном ч бас уншаад амжиж... Нислэг гэнээ? Нислэг биш ээ. Тэр бол хүрэх цэг. Боломж амар хялбар олддоггүйтэй адил аз жаргал зовлонг үзээгүй хүнд үл амтагдана. Болж өнгөрч байгаа зүйлс дэндүү хурдан юм. Би хаа хүрэх, бас хаанаас эхлэв, хаана явна? Маргааш л үзье дээ...
2 comments:
Hey GB chamd zoriulii etc.,chi postpunk shuleg sonirhdiim shig bn ... etc.,hariu blog dree bicheerei...etc.,
Хөвгүүн чи одоо бүр явчихаач!
Намуун шөнийн нойрыг чи хулгайлж
Ноцсон халуун уруулаараа үнгэдэгч
Надад ердөөч халуун байгаагүйг
Нэг удаач болов анзаарсангүй
Өнөөх л идэр биеийн аашаараа
Өөрийг минь чи хичнээн эзэмдэвч
Өрцөнд минь үлдэх дурсамж үгүй
Өөрөө чи гунигтай амьтан
Залуу биеийн ганц шөнийг авсанч
Заяаны хань насны амраг болохгүй ээ чи
Зөвхөн чинийх байх гэж би төрөөгүй
Зуун олон учрал халуухан амьсгааг мэдэрмээр байна
Олон эрийг сэтгэж ийн өгүүлсэнгүй ээ
Олиггүй хуурамч чамд л зориуллаа
Охин заяаг минь хэнэггүй гараар үймүүлсэн
Орчлонд ганцхан чамд л зориуллаа
Хайртай гэж худлаа битгий хэл
Хайртай юу гэж хачин юм бүү асуу
Хэзээ юм учирсан ч хагацах л тавилантай
Хөвгүүн чи одоо бүр явчихаач!
Post a Comment